Een beetje dom…

Een beetje dom… Wat ik nu toch voor doms heb gedaan…  Echt. Soms heb ik van die momenten. Dan snap ik het zelf ook niet.

Je kan het je misschien niet voorstellen. Of misschien ook wel :). Maar in de mijn familie sta ik bekend als degene met de domme acties :).

Je weet wel. Degene die de dingen doet waar een ander zich helemaal geen voorstelling van kan maken.

Wat voor domme dingen ik heb uitspookt?

Nou. Er komen gelijk een heleboel voorbeelden naar boven drijven. Genoeg om te kiezen :).

Zoals die keer dat ik ‘s avonds stiekem aan het lezen was en niet wilde dat mijn ouders daar achter kwamen en dus een t-shirtje over mijn bureaulamp had gegooid. Zodat het felle licht niet door het raampje boven mijn kamer deur zo schijnen.

Hoe gevaarlijk dit was kwam ik pas de volgende ochtend achter. Toen ik zag dat de lamp een heel gat had gebrand in mijn shirtje. Net nieuw ook nog!

Trouwens, volgens mij weten mijn ouders dit niet eens. En heb ik het shirtje ergens achter in de kast gepropt en later weggegooid. Sorry mam :).

Of die keer dat ik ‘s ochtend vroeg mijn bureau lamp aan deed. Ja. Dezelfde lamp. En het licht zo fel was aan mijn ogen en ik de lamp naar beneden duwde. Even vergeten dat daar mijn nieuwe discman lag (je weet wel, zo’n ding waar je vroeger cd’s mee af kon spelen) om later te ontdekken dat die half weggesmolten was.

Echt! Het was blijkbaar een hele sterke lamp :).

Maar ik kan nog wel meer bedenken. Nog meer ‘domme’ acties. Wat dacht je van die keer dat ik boven op een haaknaald ben gaan zitten?!

Ja. Ook echt waar!

En de huisarts er bij moest komen om dat ding er weer uit te halen. Op een plek waar je helemaal geen huisarts wilt hebben om iets uit je lijf te halen.

Dat soort dingen. Dat ben ik. Of dat was ik.

Want dit was allemaal in mijn tiener jaren.

Maar ook daarna. Genoeg domme dingen.

Ik ben altijd degene die veel te snel mijn mond opentrekt. Zegt wat iedereen denkt maar niet durft te zeggen.

En dan de boze reacties over me heen krijg. Dat soort dingen.

Ik ben ook degene die als ze ergens enthousiast over is zo snel begint te praten dat niemand er meer een touw aan vast kan knopen. En me sneu aankijken van Anke. Wordt nu eindelijk eens een grote meid. Dat soort dingen :).

Maar ja. Ik ben ondertussen bijna 40. Jep. Volgende maand is het raak. En nog steeds. Heb ik zo mijn domme acties.

Zoals gisteravond. Ik had een mailtje van mijn webhosting gekregen. Ik zit bij een klein bedrijf. Leuke meid. Persoonlijk contact. Er kwam een update van het een of ander aan. En er moest even een back up gemaakt worden.

En ik dacht. Dat kan ik vast zelf wel. Dus gisteravond. Had ik even een momentje. Er even naar kijken. Hoe werkt dit eigenlijk?

Want ja. Ik ben ook zo iemand die alles het liefste zelf wil doen en maar moeilijk dingen uit handen geeft :).

Maar het leek allemaal niet zo ingewikkeld. En het was ook niet ingewikkeld. Ik heb ooit in een WordPress training geïnvesteerd en daar stond het precies in. Perfect. Gewoon het stappenplan gevolgd.

En toen dacht ik. Nu ik toch zo lekker bezig ben. Laat ik ook gelijk maar even mijn plugins bijwerken. Er waren een paar waar updates van beschikbaar waren.

Fout! Had ik niet moeten doen. Nummer 1 en 2. Geen probleem. Maar bij nummer 3? Error!

En eerst dacht ik nog. Gewoon even een foutje. Niets aan de hand.

Tot ik ontdekte dat niets het meer deed. Niets! Mijn hele site wit. Aan de voor en achter kant.

Oeps.

Weet je. Het is eigenlijk net als in het casino. Denk ik tenminste. Want daar ben ik mijn hele leven nog maar 1x geweest.

Je moet weten wanneer je moet stoppen :).

Als je on the roll bent is dat geen teken dat je gewoon maar leuk door moet blijven dobbelen. De kunst is weten wanneer je op moet houden.

Nou. Die kunst had ik dus gister even niet :).

Waarom vertel ik je dit? Nou, meerdere redenen.

Ten eerste omdat ik het gewoon fijn vindt om het allemaal even van me af te schrijven :). Kijk, zeg wel steeds dat ik dit allemaal doe voor jou. Om jou te helpen. En dat is ook zo. Maar eerlijk? Doe ik dit ook voor mezelf. Schrijf ik voor mezelf. Maak ik de trainingen voor mezelf.

Omdat ik het nodig heb! Omdat ik er over moet praten. Ik het gewoon niet binnen kan houden. Dat dus :).

Maar ook omdat er natuurlijk een les in zit. Er zit altijd een les in.

De eerste les was al hoe rustig en relaxed ik hier nu mee om kan gaan. Ik bedoel. Vroeger zou ik als een gestresste kip zonder kop rond hebben gelopen. Maar nu? Was er natuurlijk wel even de eerste paniek. Van help wat heb ik nu weer gedaan? Maar dat was de geconditioneerde reactie. Al heel snel. Zakte de paniek. En kwam de kalmte en zekerheid terug. Het is wat het is en meer is het ook niet. Het komt wel weer goed. En anders maar niet. Als ik mijn hele site opnieuw moet maken dan is dat zo. Ik wilde toch al wat anders :).

Maar ook een paar andere lessen.
Dat het tijd is om meer hulptroepen in te schakelen.
Dat ik af mag van het idee dat ik alles zelf moet doen.
En dat ik ook hierin wat meer de controle los mag laten.
Dat als ik echt sneller wil groeien ik me helemaal niet met dit soort randzaken bezig moet houden.

Zo zie je maar weer. Niets is voor niets. Niets overkomt je. Alles gebeurt voor je. Voor je hoogste goed. Ook een website die niets meer doet :). En is nodig om door te groeien naar je next level!

-XX-

Anke Van Ommen
De kunst van gelukkig zijn

Klaar om de leiding over je eigen leven te nemen en bewust het leven te creëren dat je wilt? Download dan hier mijn gratis ebook: de 5 vragen die jezelf elke dag moet stellen om het leven te creëren dat je wilt!